Χαρακτηριστικό του Τείχιου είναι οι επιβλητικές πέτρινες βρύσες που βρίσκονται σε πολλά σημεία του χωριού και τρέχουν πεντακάθαρο νερό από τις πηγές της περιοχής, καθώς και οι εκκλησίες και τα αμέτρητα παρεκκλήσια.

Στο Τείχιο βρίσκεται και η Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου, "Παναγία Βαρνάκοβα".

Είναι το πέμπτο αρχαιότερο μοναστήρι της πατρίδας μας. Ο ναός ανεγέρθηκε το 1077 από τον πρώτο μοναχό τον Αρσένιο υπό την προστασία των Κομνηνών (και όπως μαρτυρεί σχετική κτητική επιγραφή ανακαινίστηκε στα 1448) , έπειτα περιήλθε το 1204 στη δικαιοδοσία του Δεσποτάτου της Ηπείρου, οι ηγεμόνες του οποίου κόσμησαν το μοναστήρι.

Σε έγγραφο του 1212 αναφέρονται 96 Ιερομόναχοι. Μέχρι την άλωση της Κωνσταντινούπολης η Μονή προστατεύεται από τους Παλαιολόγους. Υπάρχουν αναφορές για την ύπαρξη ελληνικού σχολείου εντός της Μονής μετά το 1530, όπου δίδαξε ένας από τους σημαντικότερους δασκάλους, ο Νικόδημος Καβάσιλας.

Η επόμενη χρονική περίοδος 1687-1700 βρίσκει την Μονή στην εξουσία των Βενετών. Το 1824 υπήρξε στρατόπεδο των Ελλήνων αγωνιστών.

Το 1826 η Μονή καταστρέφεται από τους Τούρκους και αναστηλώνεται το 1831 από τον Καποδίστρια. Το καθολικό του έγινε πάνω στο σχέδιο του παλιού – τρίκλιτη βασιλική με τρούλο, νάρθηκα και εξωνάρθηκα. Στο δάπεδό του διατηρούνται μαρμαροθετήματα με παραστάσεις του 11ου ή 12ου αι.

Ακολούθησε σχεδόν ένας αιώνας, κατά τον οποίον το μοναστήρι της Βαρνάκοβας άλλοτε ανέκαμπτε κι άλλοτε υπέφερε δεινά. Το διάστημα 1941-1949, δοκιμάστηκε σκληρά τόσο κατά τη διάρκεια της ξενικής κατοχής όσο και κατά τον εμφύλιο.

Σήμερα ο επισκέπτης της Μονής θα βρει φιλοξενία από την γερόντισσα Θεοδοσία και την αδελφότητα των 10 μοναχών γυναικών. Οι Τειχιώτες έχουν καθιερώσει ετήσια μαζική πεζοπορία και προσκύνημα στην εικόνα της Παναγιάς κάθε Αύγουστο.

Βρείτε στα παρακάτω links περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την πρόσβαση στο Τείχιο, εστιατόρια και ξενώνες διαμονής στην περιοχή, αξιοθέατα.