ΣΤΡΩΜΗ - ΓΚΙΩΝΑ-ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ – ΔΕΛΦΟΙ – ΤΕΙΧΙΟ

Στρώμη – Πυραμίδα – Βίνιανη – «51» - Αγόριανη - Πολύδροσο – Χ.Κ. Παρνασσού – Λιάκουρα – Γεροντόβραχος – Δελφοί – Σερνικάκι – Αγ. Ευθυμία – Βουνιχώρα – Μαλανδρίνο – Βράιλα – Τρίκορφα – Τείχιο

Απόσταση: 170χλμ
Θετική υψομετρική: 9100μ

Υποχρεωτικός εξοπλισμός:

1. Αντιανεμικό – αδιάβροχο
2. Φακός κεφαλής με έξτρα μπαταρίες
3. Αλουμινοκουβέρτα
4. Δοχεία νερού άνω του 1λτ συνολικά

 

Για να τρέξει κάποιος αυτό τον αγώνα των 100 μιλιών πρέπει να είναι κατάλληλα προετοιμασμένος σωματικά και ψυχολογικά. Η υψομετρική αγγίζει τα +9100μ. και το τερέν γενικά είναι βραχώδες. Μπορούμε να πούμε ότι αντίστοιχος αγώνας με τόσο μεγάλα υψομετρικά και τόσο δύσκολο τερεν δεν υπάρχει άλλος στην Ελλάδα. Τα μονοπάτια μπορούν να χαρακτηριστούν αμιγώς ορειβατικά. Επίσης η φιλοσοφία του αγώνα είναι η ημιαυτονομία. Έτσι οι σταθμοί ανεφοδιασμού είναι 5 (εκ των οποίων οι δυο για drop bag) και 8 σημεία ελέγχου. (Στο τέλος της περιγραφής υπάρχει ο αναλυτικός πίνακας)

Η εκκίνηση θα δοθεί στην Στρώμη. Εδώ πρέπει να εφοδιαστούμε πλήρως γιατί θα ακολουθήσει η πολύ μεγάλη ανάβαση της Γκιώνας. Αυτό θα είναι και το πιο άγριο και απομονωμένο τμήμα του αγώνα (11χλμ). Ακολουθούμε ανηφορικά το μονοπάτι Ε4 και στο 3οχλμ πιάνουμε το χωματόδρομο. Στο 4οχλμ στρίβουμε δεξιά και μετά από 1χλμ. (σταυροδρόμι) πάμε αριστερά ανηφορικά προς σπηλιά Meyer. Αξίζει να πούμε εδώ ότι περνάμε δίπλα από την σπηλιά όπου κρυβόντουσαν οι Άγγλοι σαμποτέρ του Γοργοποτάμου το 1944. Εμεί κόβουμε τις κορδέλες του χωματόδρομου από παλιό ανηφορικό μονοπάτι. Μετά το 8^ο χλμ μπάινουμε πλέον σε σκληρό μονοπάτι που θα μας οδηγήσει στην περίφημη Βαθιά Λάκα. Μπροστά μας έχουμε την κάθετη βραχώδη ορθοπλαγιά (400μ.) της Πυραμίδας. Το μονοπάτι κυκλώνει από ανατολικά. Στο 11^ο χλμ φτάνουμε στο διάσελο Πλατυβούνας – Πυραμίδας. Προσοχή εδώ γιατί θα πρέπει να ανεβούμε στην κορυφή και έπειτα να επιστρέψουμε σε αυτό το σημείο για να φύγουμε νότια προς το Καταφύγιο Γκιώνας.

Από το διάσελο ανηφορίζοντας το μονοπάτι είναι ορειβατικό δηλαδή δεν υπάρχει συγκεκριμένο ίχνος αλλά ακολουθούμε τη σήμανση. Στην κορυφή (2510μ.) υπάρχει καταγραφή και θα μας αποζημιώσει η θέα. Όλα τα βουνά είναι εμφανή από τον Όλυμπο μέχρι τον Ταύγετο. Είμαστε στο 12^ο χλμ. και αρχίζει μια μεγάλη και επίπονη κατηφόρα για 15χλμ. Κατηφορίζουμε στο διάσελο και στρίβουμε δεξιά (νότια) ώστε στο 14^ο χλμ να περάσουμε μπροστά από το καταφύγιο. Στη συνέχεια εισερχόμαστε στην περίφημη χαράδρα Ρεκά. Το μονοπάτι δεν είναι πάντα προφανές αλλά ακολουθούμε τη σήμανση. Το τερέν είναι σκληρό και φτάνουμε στον πάτο της ρεματιάς όπου πλέον πρέπει να κινούμαστε πάνω στις κροκάλες ακολουθώντας την κοίτη προς την έξοδο. Τελικά φτάνουμε στο χωριό Βίνιανη (27^ο χλμ) όπου υπάρχει ΣΤΑΝ (1^ο).

Από τη Βίνιανη ακολουθούμε ανηφορικά το χωματόδρομο που θα μας οδηγήσει στην επαρχιακή οδό Λαμίας – Άμφισσας. Τρέχουμε προς Λαμία (βόρεια αλλά σε παράδρομο) και μετά από 200μ. περνάμε κάθετα το δρόμο και μπαίνουμε ανατολικά σε ανηφορικό μονοπάτι. Μετά από 2χλμ βρίσκουμε το μονοπάτι Ε4 και το ακολουθούμε ανατολικά. Πότε μονοπάτι και πότε χωματόδρομος θα μας οδηγήσει στο 45,5χλμ δίπλα από την κορυφή Κοκκινόβραχος. Από εκεί ξεκινά μια συνεχόμενη απότομη κατάβαση μέχρι το χωριό Αγόριανη. Εκεί στο 49χλμ (υψόμετρο 850μ) υπάρχει νερό στην πλατεία του χωριού.

Από εδώ ακολουθούμε το μονοπάτι «22» που αρχικά κινείται ανατολικά πότε ανηφορικά και πότε κατηφορικά. Μετά την κορυφή Κιτιός (960μ) θα στρίψουμε βόρεια και πλέον έχουμε συνεχόμενη κατηφόρα. ΠΡΟΣΟΧΗ: Μπορεί η κατηφόρα να έχει μικρή κλίση όμως είναι επικίνδυνα βραχώδες τερέν. Στο 58^ο χλμ φτάνουμε στις Πηγές Κηφισού (αρχαιολογικός χώρος και πολλά τρεχούμενα νερά). Για 2χλμ ακολουθούμε τον δρόμο και φτάνουμε στο χωριό Πολύδροσο (υψόμετρο 390μ.). Εδώ υπάρχει κεντρικός σταθμός στο 60χλμ. ΣΤΑΝ 2

Το Εθνικό Μονοπάτι 22 θα αποτελέσει μια όμορφη χωμάτινη ανάβαση μέσα στα έλατα και θα οδηγήσει δίπλα στο Χ.Κ. Παρνασσού (Φτερόλακα 71χλμ). Χωματόδρομος και στη συνέχεια μονοπάτι θα οδηγήσει στη βάση του κώνου της Λιάκουρας (Λυκώρεια κατά την αρχαιότητα). Η ανάβαση στην κορυφή (79^ο χλμ.) θα γίνει από κοινό μονοπάτι με την κατάβαση. Τα 2457μ. είναι και το ψηλότερο σημείο της διαδρομής και με απίστευτη θέα προς το βορά. Αφού επιστρέψουμε στην βάση του κώνου θα συνεχίσουμε δυτικά από σχεδόν ασαφές μονοπάτι προς το Γεροντόβραχο που με τα 2367μ. είναι η δεύτερη ψηλότερη κορυφή. Η θέα επίσης εντυπωσιακή αλλά προς το νότο και τον κόλπο της Ιτέας.

Η κατάβαση αρχικά έχει βόρεια κατεύθυνση αλλά τελικά στρεφόμαστε δυτικά πλησιάζοντας στο μικρό χιονοδρομικό του Αθηναϊκού Συλλόγου. Αφού το προσπεράσουμε φτάνουμε στο Καταφύγιο Δέφνερ στο 85,5χλμ. Εδώ σε υψόμετρο 1800μ. είναι το 3^ο ΣΤΑΝ. Από εδώ θα εισέλθουμε σε ελατοσκέπαστο μονοπάτι που θα μας οδηγήσει στα Λιβάδια Αράχοβας. Στο 90χλμ. περνάμε κάθετα τον ασφαλτόδρομο και ακολουθούμε χωματόδρομο που θα μας οδηγήσει δυτικά προς το Δασικό Φυλάκιο (κάτω από το Κωρύκειο Άνδρο). Μετά αρχίζει ξανά ήπια κατηφορικό χωμάτινο μονοπάτι. Στο 98χλμ. ξεκινά το αρχαίο πετρόχτιστο μονοπάτι που είναι αρκετά φαρδύ και με θέα τον αρχαιολογικό χώρο των Δελφών (102ΧΛΜ). Επίσης εντυπωσιακή και η κοιλάδα του Πλειστού ποταμού με τους ελαιώνες μέχρι τη θάλασσα.

Από το κέντρο των Δελφών από όπου διέρχεται και το Ευρωπαϊκό μονοπάτι Ε4 θα ακολουθήσουμε αρχαίο μονοπάτι προς το χωριό Χρυσό. Συνεχίζουμε κατηφορικά σε χωμάτινο μονοπάτι και φτάνουμε στον ελαιώνα στο όπου και το χαμηλότερο υψόμετρο της διαδρομής μας 40μ.(ΒΡΥΣΗ ΜΕ ΝΕΡΟ) Από ήπιους μικρούς τρακτερόδρομους (που χρησιμεύουν μόνο για τη συλλογή του ελαιοκάρπου) θα διασχίσουμε τον ελαιώνα. Προσοχή στο 109^ο χλμ θα διέλθουμε από υπόγεια διάβαση κάτω από την Εθνική Οδό Ιτέας – Άμφισσας. Έπειτα θα ανεβούμε σταδιακά μέχρι το χωριό Σερνικάκι 114χλμ.(ΝΕΡΟ). Από εδώ ανηφορικό μονοπάτι θα μας οδηγήσει σε ένα στήθωμα από κάθετα βράχια. Το μόνο πέρασμα είναι οι γνωστές «Πόρτες» από όπου θα διέλθουμε στον μικρό κάμπο της Αγ. Ευθυμίας. Το παλιό μονοπάτι έχει γίνει πια μικρός χωματόδρομος στο μεγαλύτερο μέρος του και μας οδηγεί στο χωριό Αγ. Ευθυμία (119χλμ.) με ήπια ανηφόρα. Εδώ είναι το 4^ο ΣΤΑΝ.

Κατηφορίζουμε στον πάτο του χωριού και από χωματόδρομο με ξερολιθιές εκατέρωθεν εισερχόμαστε στον κάμπο «Γαρδίκι». Σύντομα μπαίνουμε σε ρεματιά με το μονοπάτι να είναι σχεδόν επίπεδο. Περνάμε ασφαλτόδρομο και στο 126,5χλμ. φτάνουμε στο κέντρο της Βουνιχώρας (ΒΡΥΣΗ ΜΕ ΝΕΡΟ).

Από εδώ ξεκινά μια επίπονη ανάβαση στο όρος Κοκκινάρι (τμήμα του όρους Γκιώνα). Για ένα χιλιόμετρο ακολουθούμε άσφαλτο και στα τελευταία σπίτια στρίβουμε δεξιά σε μικρό ανηφορικό αγροτικό δρόμο. Μετά από 1000μ. τον αφήνουμε και ακολουθούμε μονοπάτι μέσα σε ρεματιά. Κατά διαστήματα συναντάμε το χωματόδρομο. Στο 132χλμ. φθάνουμε στο ψηλότερο σημείο στα 1310μ. με εξαιρετική θέα τη λίμνη του Μόρνου. Στη συνέχεια θα κατηφορίσουμε σε μικρό δασικό δρόμο και έπειτα σε μονοπάτι. ΠΡΟΣΟΧΗ: Από το 133χλμ. μέχρι και το 134χλμ. θα συναντήσουμε το πιο τεχνικό μονοπάτι της διαδρομής. Το τερέν είναι σαθρό και απαιτείτε προσοχή κατά την κατάβαση καθώς η κλίση είναι σχετικά έντονη. Βγαίνουμε σε ασφάλτινο δρόμο και στρίβουμε δεξιά (βόρεια) για να φτάσουμε στο κέντρο του Μαλανδρίνου 135χλμ. και 570μ. υψόμετρο (ΝΕΡΟ).

Ακολουθεί μια εύκολη διάσχιση του κάμπου του Μαλανδρίνου. Κατηφορίζουμε από το χωριό προς τον κάμπο και περνάμε κάθετα την Παλιά Εθνική Οδό Ιτέας – Λιδορικίου. Μικρός αγροτικός δρόμος θα μας οδηγήσει σε μονοπάτι μέχρι το χωριό Βραίλα (141χλμ. με υψόμετρο 600μ.). Εδώ είναι το 5^ο ΣΤΑΝ.

Ακολουθούμε την άσφαλτο για ένα κατηφορικό χιλιόμετρο με νότια κατεύθυνση. Στρίβουμε δεξιά (δυτικά) ανηφορίζοντας σε χωματόδρομο. Μπροστά μας δυο λόφοι (Βούνι και Αετοβούνι) «φράζουν» το δρόμο. Ανάμεσά τους το ρέμα Βαθύρεμα. Στη νότια όχθη του ρέματος ένα εντυπωσιακό μονοπάτι έχει σκαλιστεί από τα αρχαία χρόνια και δίνει διέξοδο προς την ορεινή Δωρίδα. Τρέχουμε δίπλα στο ρέμα (το νερό είναι πόσιμο). Έπειτα στρίβουμε βόρεια (δεξιά) και με έντονη ανηφόρα θα φτάσουμε σε χωματόδρομο μετά από ένα χιλιόμετρο. Για άλλο ένα χιλιόμετρο ακολουθούμε το χωματόδρομο και τον αφήνουμε για μονοπάτι που θα μας ανεβάσει στην ανώνυμη κορυφή 1178μ. με το ξωκλήσι της Παναγιάς και τη θέα της λίμνη του Μόρνου. Εδώ είμαστε στο 147χλμ.

Η κατάβαση από την κορυφή είναι όμορφο μονοπάτι που θα μας οδηγήσει στη Ράχη Μπούχωρη πάνω από τα χωριά Μηλιά και Στύλια (σε υψόμετρο 1000μ.) Το διάσελο αυτό έχει όμορφη θέα προς όλα τα γύρο βουνά αλλά και τη θάλασσα της Ερατεινής. Από εδώ ξεκινά και η τελευταία μεγάλη ανάβαση του αγώνα. Το εκπληκτικό δρυοδάσος της περιοχής σίγουρα θα την κάνει να φανεί πιο εύκολη. Το ήπιο χωμάτινο μονοπάτι θα μας οδηγήσει στο σε χωματόδρομο. Τον ακολουθούμε περνώντας από την πρώτη ανεμογεννήτρια. Αμέσως μετά ξαναπιάνουμε το μονοπάτι σε αλπικό πια τερέν. Στο 156χλμ. έχουμε φτάσει στη κορυφή από το όρος Τρίκορφα με υψόμετρο 1530μ.(ΣΗΜΕΙΟ ΕΛΕΓΧΟΥ ΜΕ ΝΕΡΟ) Η θέα εντυπωσιακή προς τα μεγάλα βουνά της Ρούμελης (Γκιώνα, Βαρδούσια) αλλά και προς τον Κορινθιακό κόλπο στα νότια και τα βουνά της Πελοπονήσσου (Χελμός, Ζήρεια, Ερύμανθος, Παναχαικό).

Ένα υπέροχο κατηφορικό μονοπάτι μέσα στα έλατα δίνει τη δυνατότητα για μεγάλες ταχύτητες σε όσους έχουν δυνάμεις. Μικρή ανηφόρα οδηγεί στο ξωκλήσι του Αγ. Κωνσταντίνου και συνεχίζουμε πάλι σε κατηφόρα. Φτάνουμε σε τσιμεντένια δεξαμενή (160χλμ υψόμετρο 700μ) στο χωματόδρομο (πόσιμο νερό σε μπιτόνια).

Από εκεί ακολουθούμε τον κατηφορικό χωματόδρομο μέσα στο δάσος με δρυς και πεύκα, περνάμε από το ξενοδοχείο Dasos Theretron και μετά από 9χλμ. (στο 169χλμ) συναντάμε άσφαλτο και κατευθυνόμαστε δεξιά όπου σε 200μ βρίσκουμε την είσοδο για το «Θεατράκι» του Τειχίου και τον τερματισμό μετά από 170 κουραστικά αλλά όμορφα χιλιόμετρα!

Link διαδρομής: https://el.wikiloc.com/mountain-running-diadromes/170k-x-ultra-tihio-152058853